కాళియుడు అనే విష సర్పపు పడగలను రంగస్థలంగా చేసుకుని బాలకృష్ణుడు ఉల్లాసంగా నాట్యం చేసాడు. ఆ తాండవ కృష్ణుని దారుణమైన కాలి తాపులకు పడగలన్నీ చితికిపోయి చచ్చిన వాని వలె పడి ఉన్న కాళియుని చూచిన అతని భార్యలు దు:ఖముతో శ్రీకృష్ణునికి సాష్టాంగ నమస్కారం చేసి ఇలా స్తుతించారు:
కౄరాత్ముల దండింపగ
ధారుణిపై నవతరించి తనరెడి నీకీ
కౄరాత్ముని దండించుట
కౄరత్వము కాదు సాధు గుణము గుణాఢ్యా!
భావం: సర్వ సద్గుణ సంపన్నుడవైన గోపాల కృష్ణా! లోకము నందలి కౄరులను దండించడానికి భూమిపై అవతరించిన మహానుభావుడవు నీవు. కౄరుడైన ఈ కాళియుని శిక్షించడం నీకు వీరత్వమే గానీ దుష్ట స్వభావమని భావించకూడదు.
పగ వారి సుతుల యందును
పగ ఇంచుక లేక సమత బరగెడి నీకుం
బగ గలదె? ఖలుల నడచుట
జగద వనము కొరకు గాదె జగదాధారా!
భావం: జగత్తులకు అన్నింటికీ ఆధారమైన ప్రభూ! నీకు పగ వారైన హిరణ్య కశిపుడు మొదలైన వారి కొడుకుల యందు కూడా కొంచమైనను పగ లేదు. సమానత్వమే చూపుతావు. అట్టి నీకు మాయందు శతృత్వం ఎందుకుంటుంది? నీవు దుష్టులను శిక్షించడం అనేది లోకాలను రక్షించడానికే. అందుకే ఈ దుష్టుడైన మా భర్తను శిక్షించావు.
ఎట్టి తపంబు సేసెనొకొ? ఎట్టి సుకర్మములాచరించెనో?
ఎట్టి నిజంబు పల్కెనొకొ? ఈ ఫణి పూర్వ భవంబునందు ము
న్నెట్టి మహానుభావులకు నెన్నడు జేరువ గాని నీవు నే
డిట్టి వినోద లీల తలకెక్కి నటించెద వీ ఫణీంద్రుపై
భావం: ఇంతకు ముందు ఎంతో మహిమ గల పుణ్య పురుషులకు కూడా సన్నిహితుడవు కాని నీవు, వేడుకతో తన తలల మీదకు ఎక్కి నాట్యం చేయడానికి ఈ కాళియుడు అనే సర్పం పూర్వ జన్మంలో ఎటువంటి తపస్సు చేసాడో, ఎటువంటి ధర్మ కార్యాలు చేసాడో, ఎలాంటి సత్య వాక్యాలను పలికాడో? అలా కాని పక్షంలో నీ పాద పద్మాలను తలకు సోకునంతటి భాగ్యము అతనికి కలుగదు కదా! అది ఎంతటి భాగ్యమో!
బహుకాలంబు తపంబు సేసి వ్రతముల్ పాటించి కామించి నీ
మహనీయోజ్జ్వల పాదరేణు కణ సంస్పర్శాధికారంబు శ్రీ
మహిళా రత్నము దొల్లి కాంచె నిదె నేమం బేమియున్ లేక యీ
యహి నీ పాద యుగాహతిం బడసె నేడత్యద్భుతంబీశ్వరా!
భావం: పూర్వం స్త్రీలందరిలోనూ ఉత్తమురాలైన లక్ష్మీ దేవి ఎంతో కాలం తపస్సు చేసి, పట్టుదలతో వ్రతాలు చేసి గొప్ప తేజస్సుతో వెలుగొందే నీ పాదధూళిలో ఒక్క కణాన్ని తాకే అర్హత సంపాదించుకుంది. అటువంటిది ఈ పాము ఏ తపస్సు చేయకుండానే నీ పాదాల పవిత్ర స్పర్శకు నోచుకున్నది. ఇది ఎంతటి అద్భుతం!
ఆ సమయంలో కాళియుడు చేసిన స్తుతి సరిగ్గా మనకు కూడా సరిపోయే విధంగా ఉండడం విశేషం.
మలకలు మా ప్రచారములు, మా ముఖముల్ విష వహ్ని ఘోరముల్,
ఖలులము, రోష జాతులము, గర్వుల, మేమొక మంచివారమే?
నళిన దళాక్ష! ప్రాణులకు నైజ గుణంబులు మాన నేర్చునే?
వెలయవె? మా వికారములు వింతలె? మే లొనరించితీశ్వరా!
భావం: తామర రేకుల వంటి కన్నులు గల ఓ స్వామీ! కృష్ణా! సర్వేశ్వరా! మా నడతలు వంకర టింకర అయినవి. మా ముఖాలు విషాగ్నులతో ఘోరమైనవి. దుర్మార్గులము, రోషము కల్గిన జాతి వారము, రోషంలోనే పుట్టిన వారము, పొగరుబోతులము. మేమూ ఒక మంచివాళ్ళమేనా? ఈ సృష్టిలోనున్న ప్రాణులందరికీ తమ సహజమైన గుణాలు అలాగే ఉంటాయి గానీ లేకుండా పోవు. మా వికృత చేష్టలన్నీ సృష్టికర్తవైన నీకు వింతలు కాదు కదా! అయినా ఈనాడు నాకు చాలా ఉపకారం చేసావు.
ధారుణిపై నవతరించి తనరెడి నీకీ
కౄరాత్ముని దండించుట
కౄరత్వము కాదు సాధు గుణము గుణాఢ్యా!
భావం: సర్వ సద్గుణ సంపన్నుడవైన గోపాల కృష్ణా! లోకము నందలి కౄరులను దండించడానికి భూమిపై అవతరించిన మహానుభావుడవు నీవు. కౄరుడైన ఈ కాళియుని శిక్షించడం నీకు వీరత్వమే గానీ దుష్ట స్వభావమని భావించకూడదు.
పగ వారి సుతుల యందును
పగ ఇంచుక లేక సమత బరగెడి నీకుం
బగ గలదె? ఖలుల నడచుట
జగద వనము కొరకు గాదె జగదాధారా!
భావం: జగత్తులకు అన్నింటికీ ఆధారమైన ప్రభూ! నీకు పగ వారైన హిరణ్య కశిపుడు మొదలైన వారి కొడుకుల యందు కూడా కొంచమైనను పగ లేదు. సమానత్వమే చూపుతావు. అట్టి నీకు మాయందు శతృత్వం ఎందుకుంటుంది? నీవు దుష్టులను శిక్షించడం అనేది లోకాలను రక్షించడానికే. అందుకే ఈ దుష్టుడైన మా భర్తను శిక్షించావు.
ఎట్టి తపంబు సేసెనొకొ? ఎట్టి సుకర్మములాచరించెనో?
ఎట్టి నిజంబు పల్కెనొకొ? ఈ ఫణి పూర్వ భవంబునందు ము
న్నెట్టి మహానుభావులకు నెన్నడు జేరువ గాని నీవు నే
డిట్టి వినోద లీల తలకెక్కి నటించెద వీ ఫణీంద్రుపై
భావం: ఇంతకు ముందు ఎంతో మహిమ గల పుణ్య పురుషులకు కూడా సన్నిహితుడవు కాని నీవు, వేడుకతో తన తలల మీదకు ఎక్కి నాట్యం చేయడానికి ఈ కాళియుడు అనే సర్పం పూర్వ జన్మంలో ఎటువంటి తపస్సు చేసాడో, ఎటువంటి ధర్మ కార్యాలు చేసాడో, ఎలాంటి సత్య వాక్యాలను పలికాడో? అలా కాని పక్షంలో నీ పాద పద్మాలను తలకు సోకునంతటి భాగ్యము అతనికి కలుగదు కదా! అది ఎంతటి భాగ్యమో!
బహుకాలంబు తపంబు సేసి వ్రతముల్ పాటించి కామించి నీ
మహనీయోజ్జ్వల పాదరేణు కణ సంస్పర్శాధికారంబు శ్రీ
మహిళా రత్నము దొల్లి కాంచె నిదె నేమం బేమియున్ లేక యీ
యహి నీ పాద యుగాహతిం బడసె నేడత్యద్భుతంబీశ్వరా!
భావం: పూర్వం స్త్రీలందరిలోనూ ఉత్తమురాలైన లక్ష్మీ దేవి ఎంతో కాలం తపస్సు చేసి, పట్టుదలతో వ్రతాలు చేసి గొప్ప తేజస్సుతో వెలుగొందే నీ పాదధూళిలో ఒక్క కణాన్ని తాకే అర్హత సంపాదించుకుంది. అటువంటిది ఈ పాము ఏ తపస్సు చేయకుండానే నీ పాదాల పవిత్ర స్పర్శకు నోచుకున్నది. ఇది ఎంతటి అద్భుతం!
ఆ సమయంలో కాళియుడు చేసిన స్తుతి సరిగ్గా మనకు కూడా సరిపోయే విధంగా ఉండడం విశేషం.
మలకలు మా ప్రచారములు, మా ముఖముల్ విష వహ్ని ఘోరముల్,
ఖలులము, రోష జాతులము, గర్వుల, మేమొక మంచివారమే?
నళిన దళాక్ష! ప్రాణులకు నైజ గుణంబులు మాన నేర్చునే?
వెలయవె? మా వికారములు వింతలె? మే లొనరించితీశ్వరా!
భావం: తామర రేకుల వంటి కన్నులు గల ఓ స్వామీ! కృష్ణా! సర్వేశ్వరా! మా నడతలు వంకర టింకర అయినవి. మా ముఖాలు విషాగ్నులతో ఘోరమైనవి. దుర్మార్గులము, రోషము కల్గిన జాతి వారము, రోషంలోనే పుట్టిన వారము, పొగరుబోతులము. మేమూ ఒక మంచివాళ్ళమేనా? ఈ సృష్టిలోనున్న ప్రాణులందరికీ తమ సహజమైన గుణాలు అలాగే ఉంటాయి గానీ లేకుండా పోవు. మా వికృత చేష్టలన్నీ సృష్టికర్తవైన నీకు వింతలు కాదు కదా! అయినా ఈనాడు నాకు చాలా ఉపకారం చేసావు.
No comments:
Post a Comment